Ανακοίνωση: Δύναμή μας η Δουλεία μας. Διεκδίκησή μας ο Μισθός μας. ΕΞΩ τα #Me Too.

  gynaika-ergasia.gr ♀                                              Από γυναίκες εργατοϋπάλληλους. Για γυναίκες εργατοϋπάλληλους.

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Οι εργαζόμενες γυναίκες μιλούν για την αμοιβή της εργασίας

και ΟΧΙ για την σεξουαλική παρενόχληση

Γυναίκα σημαίνει διπλή εργασία, διπλή απόδοση, αλλά και διπλή δυναμική για την πρόοδο της κοινωνίας

και ΟΧΙ το υπόδουλο, σεξο-διαμαρτυρόμενο θύμα, που σχεδίασαν στις ΗΠΑ. 

Μεγάλης έντασης πρωτοβουλία και δράση αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια από κυβερνητικούς φορείς των ΗΠΑ και από την ΕΕ,

με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του γυναικείου ζητήματος, ως ακόμα και του ίδιου του γυναικείου φύλου.

Πιο συγκεκριμένα,

 H ανάλυση για «διπλή γυναικεία εκμετάλλευση» (δηλ. μισθωτή και οικιακή εργασία) που αναδείκνυε ζητήματα από την συμμετοχή -προσφορά των γυναικών στην κοινωνία, και διαμόρφωνε τις γυναικείες διεκδικήσεις, μπαίνει στην άκρη.

Τη θέση της παίρνουν οι νέο-συντηρητικοί όροι «έμφυλες διακρίσεις», «πατριαρχία», που 

εγκλωβίζουν το γυναικείο φύλλο σε αντιπαράθεση με το ανδρικό,

το ετεροκαθορίζουν σε σχέση με το ανδρικό

και τελικά αφαιρούν από το μισό πληθυσμό, το δικαίωμα λόγου για την οργάνωση της εργασίας.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ το 45% του εργατικού δυναμικού.            ΟΧΙ «ΙΔΙΕΤΑΙΡΟΤΗΤΑ».              ΟΧΙ «ΕΥΑΛΩΤΟ ΣΤΡΩΜΑ»

Οι ελληνικές κυβερνήσεις υιοθέτησαν αυτούσιες αυτές τις κατευθύνσεις.

Χαρακτήρισαν το γυναικείο εργατικό δυναμικό, «ευάλωτο στρώμα». 

Υποβάθμισαν την ίση προσφορά των γυναικών εργαζομένων στην παραγωγική διαδικασία, συσχετίζοντάς τις μεθοδικά με:

  • - την ανεργία ή την προβληματική ένταξη στην εργασία λόγω του «ιδιαίτερου» γυναίκειου οργανισμού.

  • - το σεξουαλικά «μαχόμενο» αντικείμενο των εργασιακών χώρων.

  • - την ατομική διαμαρτυρία για ζητήματα ανδρικών συμπεριφορών, την αποστασιοποίηση από τον συνδικαλισμό.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Το σύνολο των ενεργών στην παραγωγική διαδικασία στη χώρα μας είναι περίπου 4 εκατομμύρια άτομα

(εδώ περιλαμβάνονται: εργοδότες, διευθυντικά στελέχη, αυτοαπασχολούμενοι, υπάλληλοι και εργάτες, του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, άνδρες και γυναίκες).

Από αυτούς, 1 στα 5 άτομα περίπου 850.000, είναι γυναίκες, μισθωτές, στον ιδιωτικό τομέα, που κατέχουν εκτελεστική και όχι διευθυντική θέση στην παραγωγή.

Η πλειοψηφία αυτών των γυναικών λαμβάνει μισθό εξαρτημένο από τον κατώτατο.

Επομένως η αύξηση του του κατώτατου μισθού είναι κυρίως γυναικεία υπόθεση.

Όσο η γυναίκα δεν πρωτοστατεί στην διεκδίκηση για αύξηση του κατώτατου μισθού,

τόσο αυτός θα παραμένει καθηλωμένος στα σημερινά χαμηλά επίπεδα.

Κατακτούμε την ισότητα με αιτήματα που επιδιώκουν την βελτίωση των υλικών όρων διαβίωσης γυναικών και ανδρών.

Ταυτόχρονα και απαραίτητα, αποκρούουμε αιτήματα, συνθήματα και επεξεργασίες που αποσπούν - αποπροσανατολίζουν την γυναίκα εργαζόμενη από τη διεκδίκηση για την αλλαγή αυτών των υλικών όρων διαβίωσης.

Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1.000 ευρώ. 

Υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας - Κλαδικών Συμβάσεων.

8 ΩΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Πληρωμένη ΥΠΕΡΩΡΙΑ.

Κατάργηση του νόμου της 10ωρης εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών (ν. 4808/2021).

Τριετίες προϋπηρεσίας. Επίδομα παιδιών μέσα στο μισθό.

Επαναφορά της Α.Τ.Α - Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή για τον κατώτατο μισθό.

ΟΧΙ στο αίτημα-σύνθημα: “Λιγότερη δουλειά”. 

Τα πρόσφατα χτυπήματα στην αμοιβή της εργασίας:

- Σήμερα ο κατώτατος μισθός αυξάνεται με ποσό κατώτερο από την αύξηση του πληθωρισμού. Το 2022, δόθηκε αύξηση (2% + 7,5%), όμως εξαιτίας της κατάργησης παλαιότερα της ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή των μισθών), για πρώτη φορά μετά το 2012, ο κατώτατος μισθός το 2022, αντί να αυξηθεί, μειώθηκε.

- Τον Ιούνιο του 2021, ψηφίστηκε ο νόμος 4808/2021. Ο νόμος, της 10ωρης εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών.

Ο νόμος 4808/2021 (αναφέρεται και ως νόμος Χατζηδάκη ή νόμος για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας), καθιέρωσε τη δυνατότητα 2ωρων ημερήσιας απλήρωτης υπερωρίας και καταβολή των 2 αυτών ωρών σε ρεπό, εντός του 6μηνου. Ουσιαστικά, κατάργησε την αμειβόμενη υπερωρία.

(Πρέπει να γνωρίζουμε βέβαια, ότι για την για την μετατροπή της πληρωμένης υπερωρίας σε ρεπό, απαιτείται η αίτηση του/ης εργαζόμενου/νης).

Πρακτικά με τον ν.4808/2021:

Εάν ένας εργαζόμενος, έστω αυτός που πληρώνεται με τον κατώτατο μισθό (713€), εξαναγκασθεί από τον εργοδότη του, να μετατρέψει την πληρωμένη υπερωρία σε ρεπό, τότε

εργάζεται μέσα σε ένα μήνα, 24 ώρες επιπλέον και χάνει από τον μισθό του, 178ευρω (μικτά) υπερωριακής αμοιβής.

Το αντιδραστικό: «λιγότερη δουλειά», «7ωρη» ή «4ημερη» εργασία. Τι κρύβεται από πίσω.

Η αντίθεση στο νόμο 4808/2021, η υπεράσπιση της αμειβόμενης υπερωρίας, ήταν η ανάγκη κάθε εργαζόμενης και κάθε εργαζόμενου.

Παρόλα αυτά τον Ιούνιο του 2021 (όταν ψηφίζονταν ο νόμος), αντί για την υπεράσπιση της πληρωμένης υπερωρίας, εμφανίσθηκε για πρώτη φορά, ως κεντρικό αίτημα σωματείων, το «λιγότερη δουλεία», «7 ωρη» ως και «6 ωρη εργασία».

ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. ΟΧΙ «ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ» που καθηλώνει το μισθό στα 713€ μικτά.

Το αίτημα αυτό:

- Αποπροσανατόλισε τους εργαζόμενους/νες από την αντιπαράθεση στο νόμο 4808/2021 και εξυπηρέτησε τον εργοδοτικό κόσμο στο σχέδιο του για μείωση της αμοιβής της εργασίας.

Είναι αυτονόητο ότι όταν αγωνίζεσαι για μείωση του χρόνου εργασίας, πολύ δύσκολα μπορείς παράλληλα να διεκδικείς και αυξήσεις στους μισθούς.

- Αχρήστεψε δηλαδή το αίτημα «ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ» την βασικότερη ανάγκη των εργαζομένων. Το αντικατάστησε με το αίτημα για περισσότερο ελεύθερο χρόνο.

Ένα αίτημα που εκφράζει σήμερα, μόνο μικρά, καλά αμειβόμενα στρώματα των εργαζομένων (διευθυντικά στελέχη, επιβλέποντες εργασίας) ή στρώματα μη εξαρτημένα από τη μισθωτή εργασία (εισοδηματίες, τυχοδιώκτες που αντιλαμβάνονται την εργασία ως καταναγκασμό και όχι ως δικαίωμα κ.α.).

- Πρόβαλλε την υπερωριακή αμοιβή ως κάτι, ήδη χαμένο. Προπαγάνδισε ότι «κανένας εργαζόμενος δεν πληρώνεται πια, υπερωρίες».

Αυτό όμως δεν είναι η αλήθεια.

Η υπερωριακή αμοιβή αποτελεί σήμερα το μοναδικό μισθολογικό κεκτημένο που έχει διατηρηθεί.  

Το μοναδικό νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, για να αμειφθεί ο/η εργαζόμενος/ή, πάνω από τα 713€ μικτά του κατώτατου μισθού.

- Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται σήμερα και εργοδότες.

Eφαρμόζουν πιλοτικά την 4ημερη εργασία, για να μπλοκάρουν την διεκδίκηση για αύξηση των μισθών.

Ελευθερώνουν χρόνο, για το μοντέλο «δύο δουλείες, εξαιρετικά εντατικοποιημένες και χαμηλόμισθες».

Προσαύξηση στην αμοιβή του ωρομισθίου της μερικής απασχόλησης +30%,  

ως εργασίας ειδικών – εντατικοποιημένων συνθηκών.

ΟΧΙ στο αίτημα-σύνθημα: “ Ίσος μισθός για ίση εργασία ”.

ΟΧΙ σε αγώνα για την ανέλιξη των λίγων και ξεχωριστών γυναικών.

Αντίθετα με την πραγματικότητα των εργαζομένων γυναικών, το «Ίσος μισθός για ίση εργασία», προβάλλεται και θα συνεχίσει να προβάλλεται ως επίκαιρο αίτημα των γυναικών, σε συνθήματα εναλλακτικών οργανώσεων.

Σε συμφωνία με αυτές τις οργανώσεις, «η εξάλειψη του μισθολογικού χάσματος ανδρών – γυναικών», αποτελεί την κύρια προπαγάνδα της Ε.Ε. για να προσεγγίσει τις εργαζόμενες.

ΟΧΙ αγώνας, για πρόσβαση στις διευθυντικές θέσεις για λίγες. 1.000ευρω ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ για άνδρες και γυναίκες.

Οι εργαζόμενες όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι:

Η ίση αμοιβή για ίση εργασία, έχει ήδη κατακτηθεί. Αποκαταστάθηκε πλήρως στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 1979.

Σήμερα ο κατώτατος μισθός, είναι 713€ μικτά.

Ίσος και ίσα χαμηλός για άνδρες και γυναίκες.

Η μισθολογική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, δεν οφείλεται σε κάποιο παρωχημένο – άδικο για το γυναικείο φύλο νόμο, αλλά στους εξής λόγους:

Ο 1ος λόγος είναι αδιάφορος για τις μισθωτές.

Υπάρχουν ασύγκριτα περισσότεροι άνδρες, υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων σε σχέση με γυναίκες.

Οι γυναίκες των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, μπορέσαν να προβάλλουν δυνατά τις δικές τους επιδιώξεις για ίση πρόσβαση με τους άνδρες στις διευθυντικές θέσεις και την επιχειρηματική δράση.

Όμως οι πολλές γυναίκες, της μισθωτής - εκτελεστικής εργασίας, δεν έχουν κανένα συμφέρον, αν συνταχθούν με τις διεκδικήσεις αυτής της μικρής μερίδας γυναικών.

• Ο 2ος λόγος είναι σημαντικός για τις μισθωτές.

Είναι η μερική απασχόληση που αποτελεί σχέση εργασίας, κύρια γυναικεία.

Η μερική απασχόληση, δεν θεσμοθετήθηκε για να διευκολύνει τις γυναίκες εργαζόμενες, στα επιπλέον καθήκοντα τους στην οικιακή εργασία.

Θεσμοθετήθηκε, για να καλύψει ώρες αυξημένων απαιτήσεων της παραγωγής και παράλληλα για να κρατήσει χαμηλά την αμοιβή αυτών των ωρών εργασίας.

Η μερική απασχόληση, όχι μόνο δεν θίγεται αλλά ενισχύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κρατικοί, δωρεάν βρεφικοί-νηπιακοί σταθμοί.  

Λειτουργεία εστιατορίων – βρεφονηπιακών σταθμών μέσα στις μεγάλες επιχειρήσεις, με κόστος στον εργοδότη.

Πρόοδος δεν είναι να κλείσουμε και τον άνδρα στην κουζίνα.

Πρόοδος είναι, να βγάλουμε την οικιακή εργασία έξω από το σπίτι, να την μεταφέρουμε στην κοινωνική παραγωγή.

Ο αναχρονιστικός θεσμός «νταντάδες της γειτονιάς».

Μέσα στο 2022 πρόκειται να μπει σε λειτουργεία το πρόγραμμα «νταντάδες της γειτονιάς».

Το πρόγραμμα αφορά, τη φύλαξη βρεφών ηλικίας 2 μηνών-2,5 ετών, εντός της οικογενειακής εστίας ή στο σπίτι της εργαζόμενης (νταντάς). Το πρόγραμμα αποτελεί έναν ακραία αναχρονιστικό θεσμό.

• 1ο Η εργαζόμενη του βρεφονηπιακού σταθμού (η βρεφονηπιοκόμος), μετατρέπεται σε υπηρέτρια ενός σπιτιού.

Στερείται τη συμμετοχή στην οργανωμένη εργασία, τη συναναστροφή με συναδέλφους, την κοινωνικότητα. Η εργασιακή της σχέση δεν προσδιορίζεται με συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο, ενώ ο μισθός της καθορίζεται μέσα από συμφωνία του γονέα και της εργαζόμενης (νταντάς).

• 2ο Ο θεσμός «νταντάδες της γειτονιάς», ενισχύει εκείνη την οργάνωση της οικονομίας που θέλει, η ανατροφή και η προστασία των βρεφών να μην ξεφύγει ποτέ από τα όρια του σπιτιού.

Οι σύγχρονες υποδομές, η επιστημονική μέθοδος για την προστασία της υγείας των βρεφών, δηλαδή οι οργανωμένοι υπό την εποπτεία του κράτους βρεφικοί σταθμοί,

αντικαθίστανται από την ατομική δεξιότητα και τις (αναγκαία) αποσπασματικές γνώσεις της μεμονωμένης «νταντάς»,

Οργανώνουμε δημοκρατικούς συλλόγους εργαζομένων γυναικών.  

Παρεμβαίνουμε στα εργατικά σωματεία.

Καταδικάζουμε τον #Me Too μηχανισμό.

Αρνούμαστε να ευτελίσουμε την γυναικεία διεκδίκηση, σε σεξουαλική διαμαρτυρία.

ΟΧΙ στον υποβιβασμό της εργαζόμενης, σε «μάχιμο» σεξουαλικό αντικείμενο.

Ο αμερικάνικος μηχανισμός # Me Too:

Εμφανίστηκε στον τόπο μας (όπως και το κίνημα για «λιγότερη δουλειά»), τον Φεβρουάριο του 2021, όταν δηλαδή σχεδιάζονταν η ψήφιση νόμου για την κατάργηση της υπερωριακής αμοιβής.

Επιδίωξε να αποτρέψει τη συζήτηση των εργαζομένων γυναικών από το επίκαιρο ζήτημα για αμειβόμενη υπερωρία. Να την στρέψει στην ατομική σεξουαλική διαμαρτυρία.

Αφάνισε τη γυναίκα της δουλειάς. Την ίση προσφορά της στην κοινωνία.

Τις συζητήσεις και την δράση της μεγάλης πλειοψηφίας των γυναικών. Αυτών που ζουν με το μισθό τους οικογένειες, ενώ παράλληλα αναπαράγουν την εργατική δύναμη 2-3-4 ατόμων, με την εργασία τους στο σπίτι (μαγείρεμα, καθαριότητα κ.τ.λ.).

Έδωσε τον πρώτο λόγο σε επιφανείς γυναίκες, από τον κόσμο του θεάματος και του πρωταθλητισμού.

Η εργατικότητα, ο βιοπορισμός, επομένως και οι αξίες, η στάση ζωής, οι μέθοδοι ανέλιξης αυτών των γυναικών, κερδίζουν μόνο την απέχθεια των γυναικών εργαζομένων.

Ταπείνωσε το γυναικείο φύλλο. Έκανε τη γυναίκα, πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε. αποκλειστικά για σεξουαλικές υποθέσεις.

• Διέδωσε ότι, ακόμα και στην εργασία, η γυναίκα συμμετέχει με κύρια τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά και ως εξευτελισμένη. Ότι στο γυναικείο αγώνα αρμόζει η σεξο – διαμαρτυρία.

    Είναι δημοκρατικό δικαίωμα κάθε εργαζόμενης να εναντιώνεται στον χαρακτηρισμό   «παρενοχλούμενο - αδύναμο φύλο»

Για το Me Too, οι δημοκρατικές διαδικασίες, ο συγκροτημένος λόγος, η συλλογική διεκδίκηση δεν αρμόζουν στην γυναικεία φύση. Κατοχυρώνονται ως ανδρικές μέθοδοι.

Ο «Me Too λόγος» διαμορφώνεται μέσα σε κλειστά πολιτικά γραφεία χωρίς οι γυναίκες να εκλέγουν ούτε καν να γνωρίζουν τις εκπροσώπους τους. Η συμμετοχή τους, εξαντλείται στην αφελή συμφωνία μέσω Twitter.

Οι γυναίκες οφείλουν να εκφράζονται με αυθορμητισμό, χωρίς συγκρότηση και πάντα ως σεξουαλικές μονάδες.

Μετά την παρέμβαση του Me Too, είχαμε εκτόξευση των περιστατικών βίας ενάντιων των γυναικών.

Το Me Too, με ακραίο συντηρητισμό, έβγαλε την πράξη του βιασμού από το περιθώριο.

Η ανωμαλία, η διαστροφή προβλήθηκε σαν μια πιθανή ανδρική πρακτική.

• Οπισθοδρόμησε το γυναικείο κίνημα. Η οργανωμένη δράση μέσα από δημοκρατικούς γυναικείους συλλόγους, εκτοπίστηκε.

Η Me Too πολιτική, εισβάλλει στα εργατικά σωματεία και ορίζει τη γυναίκα ως καταδότη.

• Το Me Too κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ.

Συνέβαλλε εκεί, στην διάσπαση και την εκτροπή των εργατικών διεκδικήσεων. (βλ. διασπαστική παρέμβαση του Me Too στον πολύχρονο αγώνα για αύξηση του ωρομισθίου στις αλυσίδες εστίασης MC Donald΄s και αλλού.).

• Εξευτέλισε τη γυναίκα μέσα στους εργασιακούς χώρους, παρουσιάζοντάς την ως σεξουαλικό θύμα, αντί για παραγωγό αγαθών.

Σκοπός να προωθήσει τα “νέου τύπου” εργατικά σωματεία, όπως αυτά σχεδιάστηκαν στις ΗΠΑ αλλά και υπάρχουν στις συστάσεις της Ε.Ε. προς τα κράτη – μέλη της.

Αυτά τα “νέου τύπου” εργατικά σωματεία δεν θα στοχεύουν στην βελτίωση της αμοιβής και των συνθηκών εργασίας όλων των εργαζομένων αλλά θα είναι δέκτες ατομικών καταγγελιών για ποινικές υποθέσεις.

Θα έχουν «πειθαρχικό τμήμα». Θα υποκαθιστούν την αστυνομία και τα δικαστήρια για υποθέσεις σεξουαλικής ανωμαλίας (παρενόχληση, βιασμοί κ.α.).

Η γυναίκα σε αυτά τα σωματεία καλείται να γίνει ο καταδότης.

Για υποθέσεις προσβολής της γυναικείας γενετήσιας αξιοπρέπειας, απευθυνόμαστε στην αστυνομία. ΟΧΙ στα εργατικά σωματεία. ΟΧΙ στον εργοδότη. 

Ταπείνωσε το γυναικείο φύλλο. Έκανε τη γυναίκα, πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε. αποκλειστικά για σεξουαλικές υποθέσεις.

Διέδωσε ότι, ακόμα και στην εργασία, η γυναίκα συμμετέχει με κύρια τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά και ως εξευτελισμένη. Ότι στο γυναικείο αγώνα αρμόζει η σεξο – διαμαρτυρία.

Δίνουμε απάντηση.

Η γυναίκα, δουλεύει διπλά και απολαμβάνει τον σεβασμό των ανδρών συναδέλφων της.

Όπως δεν απαιτεί κάνεις από έναν άνδρα,

αν δεχτεί κλοπή στο χώρο εργασίας να την καταγγείλει στο εργατικό σωματείο,

έτσι δεν θα απαιτήσουν και από τη γυναικά,

να καταγγέλλει σεξουαλικές ποινικές πράξεις.

Οι δίωξη των ποινικών αδικημάτων, είναι δουλειά της αστυνομίας και όχι των εργατικών σωματείων ή των γυναικείων συλλόγων.

Τα σωματεία δεν θα αλλοιωθούν από το γυναικείο φύλο.

Το Me Too συνέβαλε στον σύγχρονο, δυτικό ευνουχισμό του γυναικείου φύλου. Ταύτισε την γυναικεία μορφή με την «παρενοχλούμενη».

Έτσι η πανάρχαια καταπίεση, η απαγόρευση, η δαιμονοποίηση της γυναικείας γενετήσιας επιθυμίας - ορμής για το ανδρικό φύλο, ενισχύθηκε.

ΕΞΩ τα Me Too.   - Υποβιβάζουν την εργαζόμενη σε «σεξο-παρενοχλούμενη».      -Ευνουχίζουν το γυναικείο φύλο. -Καλύπτουν την πορνεία

Κάλυψε περιπτώσεις βίας και δολοφονιών από κυκλώματα πορνείας, αποδίδοντας τις, σε βίαιη πρακτική μεμονωμένων ανδρών. Υπηρέτησε έτσι, συμφέροντα που θέλουν τον τόπο μας ‘πορνείο της Ευρώπης’. 

Άφησε στο απυρόβλητο, τον ρυθμισμένο με νόμο, εξευτελισμό του γυναικείου φύλου - την πορνεία - για να την καθιερωθεί ως γυναικείο επάγγελμα.

Ο νόμιμος βιασμός, δηλαδή η πορνεία και η νόμιμη σεξουαλική παρενόχληση, δηλαδή τα strip show καταστήματα, δεν θίχτηκαν ποτέ από το Me Too.

Το διεστραμμένο «δικαίωμα» που δίνουν οι επιχειρήσεις σεξ, μαζικά στον ανδρικό πληθυσμό, να αγοράσει γυναίκα για σεξουαλική πράξη, για άγγιγμα ή για θέαμα, αποσυνδέθηκε από την ανώμαλη συμπεριφορά του ατομικού βιασμού (η οποία είναι ήδη αδίκημα και διώκεται ήδη από την αστυνομία).

Ο εξευτελισμός της πορνείας, παρουσιάζεται ως ελεύθερη επιλογή των γυναικών. Η γελοιοποίηση του γυναικείου φύλου στα strip show, ως καλλιτεχνικό επάγγελμα.

Το δουλικό σύνθημα «αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος» ή αλλιώς «my body my choice”.

Η πορνεία δεν αποτελεί «δικαίωμα» αλλά εξευτελισμό.

Προστασία της γυναικείας γενετήσιας ελευθερίας, από τη δουλεία της «αυτοδιάθεσης».

Δίπλα στο Me Too, αναπτύσσονται και τα αστικά - ελευθεριακά κινήματα που παλεύουν για «αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος».

Κρύβονται πίσω από το δικαίωμα στην έκτρωση (το οποίο σήμερα, στον τόπο μας δεν αμφισβητείται), για να προωθήσουν την «ελεύθερη διάθεση» των γυναικών σε πορνεία.

Θεωρούν «δικαίωμα» των γυναικών τον 21ο αιώνα, να πουλάν το σώματος τους, για να ζήσουν!

Δίπλα με τους άνδρες συναδέλφους.

Ίσα με τους άνδρες συναδέλφους.

Οι γυναίκες εργαζόμενες ξέρουμε.

Δύναμή μας, η Δουλειά μας.

Διεκδίκησή μας, ο Μισθός μας.

και οι Υπερωρίες μας,

Όχι 4ημερη εργασία.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΣΤΑ 1.000 €

Όχι στη σεξουαλικοποίηση της γυναικείας διεκδίκησης.

ΕΞΩ ΤΑ #ΜΕ ΤΟΟ.

                                             Ιούνιος _2022